In uw pleidooi voor de gelijkheid van de wet is er toch één en ander fout gelopen, want zo stelt u dat deze” boze jongeren” geen jihad predikten, maar wat vind u dan van het artikel van Sylvain Ephimenco waarbij hij schrijft en ik citeer: …Op enkele schaarse beelden – de Franse tv-stations doen aan zelfcensuur om relschoppers niet in de kaart te spelen – is te zien hoe heethoofden om jihad en intifada roepen. Sommigen springen voor de camera’s en roepen Allah Akbar. Anderen zeggen dat hun voorstadje ’net zoiets als Jeruzalem’ moet worden.”...
Ten tweede zwijgt u in alle talen over de gehandicapte vrouw die in brand werd gestoken en erger nog, de dode die is gevallen, hoe hypocriet bent u dan wel?
Onze auto’s zijn voor u dan heilige koeien, voor velen onder ons zijn ze noodzakelijk, want hoe dacht u anders plaatsen te bereiken waar het openbaar vervoer niet komt?
Bent u ook goed geïnformeerd over de huisjesmelkers, afvalbaronnen, fraudeurs en sjoemelaars? Ik denk het niet, want onder deze “vrije beroepen” bevinden zich ook veel mannen van vreemde herkomst.
“Het cynisme dat u getuigt is ronduit verbluffend, niet de juist toon zetten, niet de bevolking geruststellen en informeren”, niet de rust in de allochtone gemeenschap bedaren, maar hen meegeven dat ze gelijk hebben. Ik begrijp dat u als journaliste onder bepaalde politieke druk uw artikels moet afwerken, maar u en veel van uw collega’s maken op deze manier de journalistiek ongeloofwaardig en nutteloos. Journalistiek moet onpartijdig en correct zijn. U kan het niet vinden met de handelswijze van Sarkozy, wat u volste recht is, maar hij heeft tenminste rechtuit gezegd voor wat dit "uitschot" staat. Voor “misnoegden” die dood en vernieling zaaien, moet er geen bekommernis zijn, enkel een onverwijlde uitwijzing is hier zeker terecht.
Kijk, voor u zich boos maakt om zoveel “racisme” wil ik u dit nog meegeven, want wij zijn zeker niet tevreden met het beleid van deze linkse regering en de gecensureerde media. Als ik zo vrij mag zijn, ik kom uit een gezin van 10 personen, vader (92), moeder zou nu 87 zijn, maar is sinds 2 jaar overleden, en 8 kinderen waarvan ik de jongste ben met een leeftijd van 54 jaar. Wij hebben het helemaal niet gemakkelijk gehad destijds en we hebben talloze keren moeten toezien hoe andere kinderen beter gekleed waren, meer speelgoed hadden, eens naar zee konden op vakantie. Nee wij zijn niet op de straat getrokken om onze buren hun eigendommen te vernielen en luidkeels te staan roepen hoe erg het allemaal wel is, nee daar was zelfs geen denken aan. We gingen bij de mensen helpen om toch een frank te krijgen zodat we ook een ijsje konden kopen.
In vele opzichten waren we een beetje beperkter in het doen en laten, mijn vader was trouwens de enige kostwinner, maar we hadden wel ons eten en mochten studeren zolang het haalbaar was. Mijn vader hield de touwtjes strak in handen en zelfs toen mijn oudste broer 24 was, moest hij het huishoudelijk reglement strikt naleven. Ik weet dat tijden moeilijk vergelijkbaar zijn, maar wees eerlijk en zeg nu zelf, deze “kansarme jongeren” hebben geen enkele opvoeding gekregen en de schuld ligt duidelijk bij hun naaste verwanten. Als ik zie dat ze vernielen voor de fun, dan kan ik dit soort jongeren enkel maar als uitschot beschouwen, trouwens als ze hun ongenoegen willen uiten, waarom dan niet rechtstreeks naar het presidentiële paleis? Ze kunnen de dialoog niet aan, want ze kennen alleen rechten en de voordelen van onze westerse samenleving, de onbegrensde verdraagzaamheid van vele Europese mensen en de oneindige tolerantie van de overheden, gesteund door de media.
Kijk, jonge dame, mijn zus huwde destijds een man van vreemde origine en ikzelf ben gehuwd met een vrouw van vreemde origine en wij weten dat de multiculturele droom van Europa een utopie is, maar als beide partijen kiezen voor de samenleving van het land waar ze wonen zijn er weinig problemen. De aanpassing loopt nooit van een leien dakje, maar waar een goede wil is tot integratie, is er een goede weg om te bewandelen die zonder de vernielzuchtige, egocentrische en verwende kansarmen jongeren moet bezaaid zijn.

Onlangs had de Franse journalist Philippe Aziz een vraaggesprek met de 25-jarige Mohammed Sabaoui, student sociologie aan de universiteit van Rijsel, Algerijn van afkomst, maar tot Fransman genaturaliseerd. In dit artikel de voornaamste passages uit dit gesprek. Erg verhelderend.
Vraag: Moet de opkomst van de Islam niet een zekere vrees wekken in Frankrijk en de wereld? Antwoord van M. Sabaoui:
Zeker, het Islamitische rijk was ooit groter dan Rome en deed zijn invloed gelden over een groot gedeelte van de wereld, zoals onze Profeet dat wenst.
Vraag: In Frankrijk is uw Godsdienst toch erkend en vertegenwoordigd. Er zijn meer dan 1.500 moskeeën?
Antwoord: Neen, want uw wetten stemmen niet overeen met die van de Koran. U legt ons uw wetten op, terwijl mohammedanen alleen door de charia geregeerd kunnen worden. We gaan ons dus inspannen om de macht te grijpen. In Roubaix bijvoorbeeld waar er een islamitische meerderheid is van ongeveer 60 %. Bij de gemeenteverkiezingen zullen wij onze mensen mobiliseren en de volgende burgemeester zal mohammedaan zijn. Na onderhandelingen zullen wij Roubaix tot onafhankelijke mohammedaanse enclave verklaren en de charia opleggen aan alle inwoners.
Vraag: Zullen alle islamieten daarmee akkoord gaan, er zijn toch islamieten die vergaand geïntegreerd zijn?
Antwoord: U onderschat de Islamitische solidariteit, men blijft Arabier, zelfs als men geboren is uit een huwelijk van een Arabier en een ongelovige. Uw vraag bewijst uw naïviteit.
Vraag: Om terug te komen op Roubaix, wat gaat u doen met niet-mohammedanen?
Antwoord: De christelijke minderheid zal de status krijgen van Dhimmis, d.w.z. zij zullen een aparte categorie vormen en hun vrijheid kunnen terugkopen door een speciale belasting. Bovendien zullen wij hen pogen te bekeren.
Tienduizenden Fransen hebben dat over het hele land al gedaan, waarom zij niet ? Op dit ogenblik worden er met dit doel aan de universiteit van Riisel al geloofsgroepen opgericht, want God wil dat ! Zij die weigeren, zullen behandeld worden zoals het hoort. Als wij de sterkste zijn is het omdat God dat wil, wij hebben niet de dwang van de christelijke verplichting tot bijstand en bescherming aan de weduwe, de wees, etc... Wij moeten hen integendeel verpletteren als zij door hun ongeloof een obstakel zijn.
Vraag: Wat u zegt is verbijsterend toch?
Antwoord: U vergeet uw kruistochten, uw kolonisaties, uw stenigen. U vergeet bovendien de enorme vruchtbaarheid van onze vrouwen, ons aantal zal u overweldigen. Financiert en voedt hen die uw meesters zullen worden. De zes miljoen Arabieren ( of niet-Fransen geworden) in Frankrijk, vormen een leger van minstens 3 miljoen soldaten van God. Wij overdekken het grondgebied met een dicht netwerk, zelfs uw autoriteiten erkennen 1.400 buitenwettelijke gebieden.
Vraag: Maar waarom wacht u dan nog met handelen?
Antwoord: Onze "vreedzame" invasie op Europees niveau is nog niet ten einde. Wij willen in alle landen gelijktijdig handelen. Daar u voor ons een steeds grotere plaats inruimt, zou het dom zijn daar van niet te profiteren. Wij zullen uw paard van Troje zijn. In naam van de Rechten van de Mens, waarin u verstrikt zit, hebt u slechts u zelf gegijzeld. Mocht u in Algerije of Saoudi-Arabië bijvoorbeeld tegen mij spreken zoals ik nu tegen u, dan zou u in het beste geval onmiddellijk gearresteerd worden. U weet bij onze jongeren geen respect af te dwingen, waarom zouden zij een Frankrijk respecteren dat voor hen capituleert? Men respecteert slechts wat men vreest.
Wanneer wij de macht hebben zult u geen Arabieren meer auto's in brand zien steken, winkeldiefstallen plegen, enz... Zij zullen weten dat de straf meedogenloos is, diefstal betekent amputatie...Wij zullen overwinnen. Allah Akbar!
Jan Segers -editorialist voor Het Laatste Nieuws / HLN schreef naar aanleiding van opmerkelijke cijfers van asielaanvragen in ons land een opiniestuk dat vandaag in de krant verscheen. U krijgt het uitzonderlijk hier ook gratis te lezen.

Jan Segers

© Leye.
Vrouwen en kinderen eerst. Het is een ongeschreven scheepswet. Hij is billijk, wijs en genereus, zoals elke wet zou moeten zijn, maar vandaag lijkt hij helaas niet meer van kracht. In de vluchtelingencrisis is het eigen vel eerst. Bekijk de onthutsende cijfers die collega Isolde Van den Eynde verzamelde. De overgrote meerderheid van de Syriërs, Irakezen en Afghanen die hierheen komen, zijn jonge, alleenstaande mannen. Of ze een vrouw achterlaten, een dochter, een moeder: je weet het niet. En hoe ze daar dan leven, die vrouw, die dochter of die moeder, daar in het oorlogsgebied of in een vluchtelingenkamp net over de grens: je hebt er het raden naar. De oorlog overleven is een kansspel. Hem ontvluchten is een luxe, voorbehouden aan de sterksten, de rijksten, de machtigsten. In de Arabische cultuur zijn dat doorgaans mannen.
Alleen mannen zaten er in de Duitse bus vol asielzoekers die naar Berlijn werd teruggestuurd omdat het Beierse district Landshut hen niet wou herbergen. De troosteloze beelden passeerden vorige vrijdag de revue in het programma 'De Afspraak' op Canvas. Maar het was geen medelijden dat Annemie Struyf voelde. "Ik zie in die bus alleen krachtige jongemannen", zei ze. "Ik ben in Afghanistan geweest. In die landen zijn vrouwen minder waard dan mannen. Vaak minder dan een hond. Voor mij is het moeilijk te begrijpen dat alleen de sterksten het land ontvluchten. Ik vraag me dan af: waar zitten die vrouwen en kinderen? Dat overwicht aan jonge mannelijke vluchtelingen is een taboe. Ik zie die mannen in die bus en ik denk: dat klopt niet." Struyf had gelijk. Dat klopt niet. Het deugt niet.
Die overdaad aan jongemannen zorgt ervoor dat er straks in Zweden, Duitsland of België een licht onevenwicht zal ontstaan tussen het aantal jongedames en het aantal jongeheren van 16 tot 25 jaar. Dat is vervelend, maar het hoort niet onze eerste zorg te zijn. Jonge vluchtelingen die hier geen lief vinden, zullen straks een bruidje laten overkomen uit hun land van herkomst. Dat doen veel jongeren van allochtone origine die hier geboren zijn ook nog altijd, net zoals hun ouders dat al deden. Helaas, want zo start de integratie altijd weer van nul, taalkundig, cultureel en maatschappelijk. Toch hoort dat niet onze eerste bekommernis te zijn. Die moet uitgaan naar de vrouwen, meisjes en kinderen die achterblijven en nooit naar hier zullen komen via volgmigratie. Zij zijn de echte dupe van Syrië, Assad en IS. Niet de hippe kerels op die Duitse bus. Die zitten straks gewoon op de tribunes van Hertha Berlijn of Bayern München.
Dat moet niet alleen Duitsland maar ook België tot nadenken stemmen. Canada wordt sinds kort bestuurd door de links-liberale premier Justin Trudeau, de hipste premier van het westelijk halfrond. Trudeau verwelkomt alleen nog gezinnen, alleenstaande vrouwen en vrouwen met kinderen. Alleenstaande mannen komen Canada niet meer in. Ook daar valt wat tegen in te brengen, maar als compensatie kan het tellen en getuigt het van politieke moed. Feministen (M/V) zouden zich beter daarover buigen, liever dan zich op te winden over een diep uitgesneden hals of een halfblote bil op het Autosalon.